Անահիտ Հովհաննիսյանը 56 տարեկան էր, երբ նրա մոտ ախտորոշվեց կրծքագեղձի քաղցկեղ։ Ախտորոշումը իմանալուց հետո եղել է մի պահ, երբ Անահիտը մտածել է․ «Արժե՞ կամրջին մոտենալ»։ Բայց անմիջապես սթափվել է․ «Դա քրիստոնեական չէ»։

Նրա պատմելով, երկար դեգերումներ եղան, անգամ Գերմանիա գնալու մտադրություն կար, բայց հենց Գերմանիայում բնակվող ծանոթ հայ բժիշկը Անահիտին խորհուրդ տվեց դիմել Վ․Ա․ Ֆանարջյանի անվան Ուռուցքաբանության ազգային կենտրոնի Ընդհանուր և մանկական ուռուցքաբանության և ռեկոնստրուկտիվ վիրաբուժության բաժանմունքի վարիչ Մհեր Կոստանյանին։ Ու այդ հանդիպումը բեկումնային եղավ Անահիտի կյանքում։ «Ես մենակ գիտեի որ կա աստված, ու կա բժիշկ», - պատմում է նա։

Այսօր, վեց տարի անց, Անահիտի մոտ «ամեն ինչ շատ լավ է»։ Եվ բոլոր կանանց, ովքեր նոր են լսել «քաղցկեղ» ախտորոշումը, նա հորդորում է հավատալ բժիշկներին, և հիշել, որ «դա վերջը չէ, դա նոր կյանքի սկիսզբն է»։